сафрані́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сафрані́н
Р. сафрані́ну
Д. сафрані́ну
В. сафрані́н
Т. сафрані́нам
М. сафрані́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сафрані́н, -ну м., спец. сафрани́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сафрані́н, ‑у, м.

Спец. Фарбавальнік чырвона-фіялетавага колеру, які вызначаецца вялікай устойлівасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сафрані́н

(ад ар. za farān = шафран)

фарбавальнік чырвона-фіялетавага колеру, які вызначаецца вялікай устойлівасцю; выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай і папяровай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сафрани́н спец. сафрані́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)