са́фра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. са́фра
Р. са́фры
Д. са́фры
В. са́фру
Т. са́фрай
са́фраю
М. са́фры

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

са́фра ж. са́фра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́фра

(ісп. zafra)

перыяд уборкі і перапрацоўкі цукровага трыснягу на Кубе, у Аргенціне і Уругваі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)