сатэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. сатэ́ сатэ́
Р. сатэ́ сатэ́
Д. сатэ́ сатэ́
В. сатэ́ сатэ́
Т. сатэ́ сатэ́
М. сатэ́ сатэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сатэ́ нескл., ср., кул. соте́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сатэ́, нескл., н.

Страва пад соусам, якая гатуецца на моцным агні. Сатэ з траскі. // прым. нескл. Прыгатаваны пад соусам. Філе сатэ.

[Фр. sauté ад sauter — смажыць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

соте́ кул. сатэ́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

saute​1 [ˈsəʊteɪ] n. сатэ́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сатэ́йнік, ‑а, м.

Скаварада (для гатавання сатэ) з тоўстым дном і высокімі прамымі бакамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)