сатырыя́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сатырыя́з
Р. сатырыя́зу
Д. сатырыя́зу
В. сатырыя́з
Т. сатырыя́зам
М. сатырыя́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сатырыя́з, -зу м., мед. сатириа́з, сатириа́зис

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сатырыя́з, ‑у, м.

Хваравітая палавая цяга ў мужчын, празмерная пажадлівасць.

[Ад грэч. satyros — сатыр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сатырыяз

т. 14, с. 194

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сатырыя́з, сатырыя́зіс

(лац. satiriasis < гр. satyriasis, ад Satyros = сатыр)

хваравітая палавая цяга ў мужчын, празмерная пажадлівасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сатырыя́зіс, -су м., см. сатырыя́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сатириа́з и сатириа́зис мед. сатырыя́з, -зу м., сатырыя́зіс, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)