сатурацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сатурацы́йны |
сатурацы́йная |
сатурацы́йнае |
сатурацы́йныя |
| Р. |
сатурацы́йнага |
сатурацы́йнай
сатурацы́йнае |
сатурацы́йнага |
сатурацы́йных |
| Д. |
сатурацы́йнаму |
сатурацы́йнай |
сатурацы́йнаму |
сатурацы́йным |
| В. |
сатурацы́йны (неадуш.)
сатурацы́йнага (адуш.) |
сатурацы́йную |
сатурацы́йнае |
сатурацы́йныя (неадуш.)
сатурацы́йных (адуш.) |
| Т. |
сатурацы́йным |
сатурацы́йнай
сатурацы́йнаю |
сатурацы́йным |
сатурацы́йнымі |
| М. |
сатурацы́йным |
сатурацы́йнай |
сатурацы́йным |
сатурацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сатурацы́йны тех. сатурацио́нный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сатурацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сатурацыі; які прызначаны, служыць для сатурацыі. Сатурацыйны газ. Сатурацыйная станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сатурацио́нный техн. сатурацы́йны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)