саткну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
саткну́ |
саткнё́м |
| 2-я ас. |
саткне́ш |
саткняце́ |
| 3-я ас. |
саткне́ |
саткну́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
саткну́ў |
саткну́лі |
| ж. |
саткну́ла |
| н. |
саткну́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
саткні́ |
саткні́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
саткну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
саткну́ць сов., разг. соткну́ть; см. стыка́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саткну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.
Разм. Злучыць, змацаваць канцы, краі чаго‑н. Саткнуць канцы провада.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)