саткну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
саткну́ся |
саткнё́мся |
| 2-я ас. |
саткне́шся |
саткняце́ся |
| 3-я ас. |
саткне́цца |
саткну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
саткну́ўся |
саткну́ліся |
| ж. |
саткну́лася |
| н. |
саткну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
саткні́ся |
саткні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
саткну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
саткну́цца сов., разг. соприкосну́ться, стать вприты́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саткну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
Разм.
1. Нечакана сустрэцца; сутыкнуцца. Саткнуліся мы з.. [Скрылевічам] на рагу Савецкай і Ленінскай. Крапіва.
2. Злучыцца, змацавацца адно з адным канцамі, краямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)