сатані́нскі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сатані́нскі |
сатані́нская |
сатані́нскае |
сатані́нскія |
| Р. |
сатані́нскага |
сатані́нскай сатані́нскае |
сатані́нскага |
сатані́нскіх |
| Д. |
сатані́нскаму |
сатані́нскай |
сатані́нскаму |
сатані́нскім |
| В. |
сатані́нскі (неадуш.) сатані́нскага (адуш.) |
сатані́нскую |
сатані́нскае |
сатані́нскія (неадуш.) сатані́нскіх (адуш.) |
| Т. |
сатані́нскім |
сатані́нскай сатані́нскаю |
сатані́нскім |
сатані́нскімі |
| М. |
сатані́нскім |
сатані́нскай |
сатані́нскім |
сатані́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сатані́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сатані́нскі |
сатані́нская |
сатані́нскае |
сатані́нскія |
| Р. |
сатані́нскага |
сатані́нскай сатані́нскае |
сатані́нскага |
сатані́нскіх |
| Д. |
сатані́нскаму |
сатані́нскай |
сатані́нскаму |
сатані́нскім |
| В. |
сатані́нскі (неадуш.) сатані́нскага (адуш.) |
сатані́нскую |
сатані́нскае |
сатані́нскія (неадуш.) сатані́нскіх (адуш.) |
| Т. |
сатані́нскім |
сатані́нскай сатані́нскаю |
сатані́нскім |
сатані́нскімі |
| М. |
сатані́нскім |
сатані́нскай |
сатані́нскім |
сатані́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сатані́нскі сатани́нский, сатани́ческий;
с. грыб — сатани́нский гриб
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сатані́нскі, ‑ая, ‑ае.
1. Уласцівы сатане; такі, як у сатаны, злосны, каварны. Сатанінская злосць. Сатанінскі позірк.
2. Незвычайны, вельмі моцны ў сваім праяўленні. Сатанінская гордасць. □ І дурному было ясна, што абяцае ён [год] сатанінскія вялікія беды. Караткевіч.
3. У літаратуры рамантызму і дэкадэнцтва — звязаны з услаўленнем злых сіл таго свету, пакланеннем ім.
•••
Сатанінскі грыб — ядавіты шапкавы грыб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сатані́нскі satánisch; téuflisch
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сатана́, -ы́, м.
1. Злы дух, д’ябал, які супрацьстаіць Богу.
2. м. і ж., разм. Лаянкавае слова.
|| прым. сатані́нскі, -ая, -ае.
С. смех (перан.: злосна-насмешлівы).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
szatański
сатанінскі, д’ябальскі, чартоўскі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
сатани́нский, сатани́ческий сатані́нскі, д’я́бальскі, чарто́ўскі;
сатани́нская зло́ба сатані́нская (д’я́бальская) злосць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
satánisch
a сатані́нскі, д’я́бальскі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)