саспе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
саспе́ю |
саспе́ем |
| 2-я ас. |
саспе́еш |
саспе́еце |
| 3-я ас. |
саспе́е |
саспе́юць |
| Прошлы час |
| м. |
саспе́ў |
саспе́лі |
| ж. |
саспе́ла |
| н. |
саспе́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
саспе́й |
саспе́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
саспе́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
саспе́ць, ‑ее; зак.
Разм.
1. Паспець, стаць спелым (пра плады і пад.). Не сядзець жа, склаўшы рукі, на прызбе ды чакаць, пакуль жыта саспее. Хадановіч.
2. перан. Скласціся, набыць завершаную форму. У штабе саспеў новы план. Колас. У .. [Ганны] саспела рашэнне, якое яна не хацела прымаць адна. Кавалёў.
3. Спец. Набыць у працэсе вытрымкі найлепшыя для выкарыстання якасці. Як толькі саспелі сыры,.. [Пятрок] павёз іх прадаваць. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саспе́ць réifen vi (s) reif wérden, zur Réife kómmen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
саспява́ць, ‑ае.
Незак. да саспець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́лежацца, выле́жвацца
1. (адпачыць) sich (líegend) áusruhen;
2. (саспець) (líegend) (áus)réifen* vi (s)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
выспець, даспець, саспець, паспець
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)