сасні́ць гл. сніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сасні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сасню́ сасні́м
2-я ас. сасні́ш сасніце́
3-я ас. сасні́ць сасня́ць
Прошлы час
м. сасні́ў сасні́лі
ж. сасні́ла
н. сасні́ла
Загадны лад
2-я ас. сасні́ сасні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час сасні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сасні́ць (каго, што і са злучнікам) сов. уви́деть сон, уви́деть во сне; присни́ться (кому, кто-, что-л. и с союзом)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сасні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што і з дадан. сказам.

Убачыць сон, убачыць што‑н. у сне. Спаў Даніла ў гэтую ноч.. добра і сасніў сваю жонку Ульяну. Кулакоўскі. І сасніла [Маша] дзіўны сон. Шамякін. Можа сасніць караваншчык сівы, Што недзе над Мінскам, Пад самым сонцам, Пра шчасце курлыкаюць журавы. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сасні́цца, сасні́ць träumen vi;

мне сасні́лася, што … ich träumte, dass …, ich träumte … (von D);

я сасні́ў сон ich hatte éinen Traum;

яму́ сасні́лася, нібы́та ён у далёкай краі́не er träumte, er sei in éinem férnen Land

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сніць, сню, сніш, сніць; снім, сніце́, сняць; незак.

1. каго-што і з дадан. Бачыць сон (сны), бачыць у сне.

Сёння сніла бабулю.

2. перан., каго-што, аб кім-чым, пра каго-што і з дадан. Марыць пра што-н., спадзявацца на што-н.

Ты толькі і сніш экскурсію ў Рым.

|| зак. прысні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць (да 1 знач.) і сасні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перасні́ць, ‑сню, ‑сніш, ‑сніць; зак., што.

Разм. Сасніць многа сноў. Колькі я сноў перасніў!

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́сніць, ‑сню, ‑сніш, ‑сніць; зак., каго-што.

Убачыць у сне, марах; сасніць. Усё, што высніў хлапчуком, Дарэшты спраўдзіў у паходах. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пригре́зиться сов. прымро́іцца; (представиться в мечтах) прыма́рыцца; (померещиться) зда́цца; (привидеться во сне) прысні́цца, сасні́ць (каго, што).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сп’яне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць п’яным, ап’янець. Пасля пакурылі [Астаповя і Блецька], яшчэ выпілі па шклянцы, сп’янелі і яшчэ мацней пачалі гаварыць. Чорны. [Змітрок] выпіў адну чарку, потым другую, вельмі хутка забыўся на свой сорам і сум, разам з усімі смяяўся, жартаваў з Кузьмы, бо той неўзабаве зусім сп’янеў і заснуў проста за сталом. Сачанка. // Прыйсці ў стан, падобны да стану ап’янелага чалавека (ад пахаў, стомленасці і пад.). Мы проста сп’янелі ад гэтых кніг, ад усяго багацця, ад усяго хараства, пра якое, зразумела, раней не маглі і ў сне сасніць... Дубоўка. Гляджу я, — шаман ад песні больш, чым ад гарэлкі, сп’янеў; усе павесялела. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)