саснава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саснава́ны саснава́ная саснава́нае саснава́ныя
Р. саснава́нага саснава́най
саснава́нае		 саснава́нага саснава́ных
Д. саснава́наму саснава́най саснава́наму саснава́ным
В. саснава́ны (неадуш.)
саснава́нага (адуш.)		 саснава́ную саснава́нае саснава́ныя (неадуш.)
саснава́ных (адуш.)
Т. саснава́ным саснава́най
саснава́наю		 саснава́ным саснава́нымі
М. саснава́ным саснава́най саснава́ным саснава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саснава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. саснава́ны саснава́ная саснава́нае саснава́ныя
Р. саснава́нага саснава́най
саснава́нае		 саснава́нага саснава́ных
Д. саснава́наму саснава́най саснава́наму саснава́ным
В. саснава́ны (неадуш.)
саснава́нага (адуш.)		 саснава́ную саснава́нае саснава́ныя (неадуш.)
саснава́ных (адуш.)
Т. саснава́ным саснава́най
саснава́наю		 саснава́ным саснава́нымі
М. саснава́ным саснава́най саснава́ным саснава́ных

Кароткая форма: саснава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саснава́ны разг. израсхо́дованный при снова́нии; см. саснава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саснава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад саснаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)