сасмакта́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сасмакчу́ сасмо́кчам
2-я ас. сасмо́кчаш сасмо́кчаце
3-я ас. сасмо́кча сасмо́кчуць
Прошлы час
м. сасмакта́ў сасмакта́лі
ж. сасмакта́ла
н. сасмакта́ла
Загадны лад
2-я ас. сасмакчы́ сасмакчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час сасмакта́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сасмакта́ць сов.

1. ссоса́ть;

с. малако́ — ссоса́ть молоко́;

2. разг. (израсходовать, истощить сосанием) ссоса́ть, иссоса́ть;

с. цуке́ркі — ссоса́ть (иссоса́ть) конфе́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сасмакта́ць, ‑смакчу, ‑смокчаш, ‑смокча; зак., што.

1. Высмактаць (якую‑н. вадкасць) поўнасцю, да канца.

2. Смокчучы, паступова зрасходаваць. Сасмактаць цукерку. Сасмактаць драбок цукру. // Разм. груб. Скурыць (тытунь, папяросу, люльку). Сасмактаць пачак папярос.

3. Разм. Змардаваць, знясіліць смактаннем. Кацяняты сасмакталі кошку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сасмакта́ць

1. (высмактаць) áussaugen vt;

сасмакта́ць цуке́рку ein(en) Bonbon [bõ´bɔ̃] lútschen;

2. разм. (змардаваць смактаннем) j-m álle Säfte áuspressen, j-n áufreiben* [áuslaugen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ссоса́ть сов. сасса́ць; сасмакта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иссоса́ть сов., разг. сасса́ць, сасмакта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сасмо́ктваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сасмактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сасмакта́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сасмактаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сасмакта́ны

1. ссо́санный;

2. разг. ссо́санный, иссо́санный;

1, 2 см. сасмакта́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасмакта́ць, ‑смакчу, ‑смокчаш, ‑смокча; зак., што.

Скончыць смактаць; высмактаць, сасмактаць да канца. Дасмактаць цукерку. □ Васіль заўважыў на сабе зайздрослівы позірк канакрада, які прасіў акурачак, але зрабіў выгляд, што не здагадваецца, дасмактаў цыгарку сам. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)