сасма́гнуць гл. смагнуць.

САСМА́ЖЫЦЦА гл. смажыцца.

САСМА́ЖЫЦЬ гл. смажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сасма́гнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сасма́гну сасма́гнем
2-я ас. сасма́гнеш сасма́гнеце
3-я ас. сасма́гне сасма́гнуць
Прошлы час
м. сасма́г сасма́глі
ж. сасма́гла
н. сасма́гла
Загадны лад
2-я ас. сасма́гні сасма́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час сасма́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сасма́гнуць сов.

1. изны́ть, истоми́ться (от жа́жды);

2. пересо́хнуть; (о губах — ещё) запе́чься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сасма́гнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Знемагчы, змучыцца ад смагі, гарачыні. Недалёка ў кустах, у траве, верасах Булькатала паціху крыніца: — Не здавайся, салдат! Ты, магчыма, сасмаг? Дам уволю табе я напіцца. Бялевіч. / у перан. ужыв. Паведаміла матка і аб крамніку Ёселю, які нібы матцы сваёй прызнаўся, што яго сэрца даўно сасмагла па Рыве. Лынькоў.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перасохнуць (пра губы, горла, рот). Прыступамі так хапала жывот, што хоць садзіся. На твары выступіў пот і сасмаглі губы. Мыслівец. / у безас. ужыв. Сасмагла ў роце. // Звянуць, пасохнуць ад недахопу вільгаці (пра траву, пасевы і пад.). Сасмаглі дрэвы навакол. І ўсё, што з іх радні. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сасма́гнуць

1. (змучыцца ад смагі) dürsten vi;

2. перан. разм. (жадаць) begéhren vt, vi (чаго-н. nach D);

3. (перасохнуць);

у мяне́ сасма́гла ў ро́це ich hábe éine (ganz) tróckene Kéhle bekómmen, die Kéhle ist wie áusgedörrt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сма́гнуць, -ну, -неш, -не; смаг, сма́гла; -ні; незак.

1. Мучыцца ад смагі, гарачыні.

С. без вады.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра вусны, горла, рот: перасыхаць, сохнуць.

У горле смагне.

3. перан. Моцна хацець чаго-н.; прагнуць.

С. працы.

|| зак. вы́смагнуць, -ну, -неш, -не; вы́смаг, -гла; -ні (да 1 і 2 знач.) і сасма́гнуць, -ну, -неш, -не; сасма́г, -гла; -ні (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сасмя́гнуць, -ну, -неш, -не; -мя́г, -гла; -ні́; зак.

Тое, што і сасмагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сасмя́гнуць сов., см. сасма́гнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сасмя́гнуць гл. сасмагнуць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сасма́глы

1. изны́вший, истоми́вшийся (от жа́жды);

2. пересо́хший; запёкшийся;

1, 2 см. сасма́гнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)