сасло́ ўны 
прыметнік, адносны 
	
		
			 
			адз.  
			мн.  
		 
		
			м.  
			ж.  
			н.  
			
			
			
			
			-  
			 
	 
	
		
			Н.  
			сасло́ ўны  
					сасло́ ўная 
					сасло́ ўнае 
					сасло́ ўныя 
					 
		
			Р.  
			сасло́ ўнага 
					сасло́ ўнай сасло́ ўнае 
					сасло́ ўнага 
					сасло́ ўных 
					 
		
			Д.  
			сасло́ ўнаму 
					сасло́ ўнай 
					сасло́ ўнаму 
					сасло́ ўным 
					 
		
			В.  
			сасло́ ўны  (неадуш. ) сасло́ ўнага (адуш. ) 
					сасло́ ўную 
					сасло́ ўнае 
					сасло́ ўныя (неадуш. ) сасло́ ўных (адуш. ) 
					 
		
			Т.  
			сасло́ ўным 
					сасло́ ўнай сасло́ ўнаю 
					сасло́ ўным 
					сасло́ ўнымі 
					 
		
			М.  
			сасло́ ўным 
					сасло́ ўнай 
					сасло́ ўным 
					сасло́ ўных 
					 
		 
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012 ,
		piskunou2012 ,
		prym2009 ,
		sbm2012 ,
		tsblm1996 ,
		tsbm1984 .
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
сасло́ ўны   в разн. знач.   сосло́ вный;
~ныя інтарэ́ сы  — сосло́ вные интере́ сы;
~ная сістэ́ ма вы́ бараў  — сосло́ вная систе́ ма вы́ боров;
○ ~ная мана́ рхія   — сосло́ вная мона́ рхия
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
сасло́ ўны  , ‑ая, ‑ае. 
1.  Які мае адносіны да саслоўя (у 1 знач.). З расчыненых за памостам дзвярэй паказаўся гурт суддзяў і саслоўных прадстаўнікоў.  Колас .   //   Абумоўлены прыналежнасцю да якога‑н. саслоўя. Саслоўныя прывілеі, Саслоўныя інтарэсы. 
2.  Заснаваны на падзеле грамадства на саслоўі; уласцівы грамадству, падзеленаму на саслоўі. Саслоўная сістэма выбараў. Саслоўны  антаганізм. 
3.  Уласцівы прывілеяваным саслоўям; каставы. Саслоўны  дух. □ У беларускай літаратуры тэма выкрыцця саслоўных забабонаў займае досыць значнае месца.  Ярош . 
•••
Саслоўная манархія   гл.  манархія.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
сасло́ ўны   Stá ndes-, ständisch; stände-;
сасло́ ўныае прадстаўні́ цтва   Ständevertretung f   -, -en;
сасло́ ўныыя прывіле́ і   гіст   ständische Privilé gi¦en [-vi-] pl  , Vó rrechte pl 
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)   
сасло́ ўе , -я, мн.   -і, -яў, н. 
1.  Узніклая на падставе класавых адносін феадалізму грамадская група са сваімі спадчыннымі правамі і абавязкамі, замацаванымі звычаямі і законамі.
Дваранскае с. 
2.  уст.   У дарэвалюцыйнай Расіі: група асоб, аб’яднаных прафесійнымі інтарэсамі.
С. медыкаў. 
○ 
Падаткавае саслоўе  — сяляне, гараджане і пад.  як грамадская група насельніцтва, якая абкладалася падаткамі.
Прывілеяваныя саслоўі  — духавенства, дваранства як грамадская група насельніцтва, якая падаткамі не абкладалася.
|| прым.   сасло́ ўны  , -ая, -ае.
Саслоўныя інтарэсы. 
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
ка́ става-сасло́ ўны  
прыметнік, адносны 
	
		
			 
			адз.  
			мн.  
		 
		
			м.  
			ж.  
			н.  
			
			
			
			
			-  
			 
	 
	
		
			Н.  
			ка́ става-сасло́ ўны  
					ка́ става-сасло́ ўная 
					ка́ става-сасло́ ўнае 
					ка́ става-сасло́ ўныя 
					 
		
			Р.  
			ка́ става-сасло́ ўнага 
					ка́ става-сасло́ ўнай ка́ става-сасло́ ўнае 
					ка́ става-сасло́ ўнага 
					ка́ става-сасло́ ўных 
					 
		
			Д.  
			ка́ става-сасло́ ўнаму 
					ка́ става-сасло́ ўнай 
					ка́ става-сасло́ ўнаму 
					ка́ става-сасло́ ўным 
					 
		
			В.  
			ка́ става-сасло́ ўны  (неадуш. ) ка́ става-сасло́ ўнага (адуш. ) 
					ка́ става-сасло́ ўную 
					ка́ става-сасло́ ўнае 
					ка́ става-сасло́ ўныя (неадуш. ) ка́ става-сасло́ ўных (адуш. ) 
					 
		
			Т.  
			ка́ става-сасло́ ўным 
					ка́ става-сасло́ ўнай ка́ става-сасло́ ўнаю 
					ка́ става-сасло́ ўным 
					ка́ става-сасло́ ўнымі 
					 
		
			М.  
			ка́ става-сасло́ ўным 
					ка́ става-сасло́ ўнай 
					ка́ става-сасло́ ўным 
					ка́ става-сасло́ ўных 
					 
		 
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012 .
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
кла́ сава-сасло́ ўны  
прыметнік, адносны 
	
		
			 
			адз.  
			мн.  
		 
		
			м.  
			ж.  
			н.  
			
			
			
			
			-  
			 
	 
	
		
			Н.  
			кла́ сава-сасло́ ўны  
					кла́ сава-сасло́ ўная 
					кла́ сава-сасло́ ўнае 
					кла́ сава-сасло́ ўныя 
					 
		
			Р.  
			кла́ сава-сасло́ ўнага 
					кла́ сава-сасло́ ўнай кла́ сава-сасло́ ўнае 
					кла́ сава-сасло́ ўнага 
					кла́ сава-сасло́ ўных 
					 
		
			Д.  
			кла́ сава-сасло́ ўнаму 
					кла́ сава-сасло́ ўнай 
					кла́ сава-сасло́ ўнаму 
					кла́ сава-сасло́ ўным 
					 
		
			В.  
			кла́ сава-сасло́ ўны  (неадуш. ) кла́ сава-сасло́ ўнага (адуш. ) 
					кла́ сава-сасло́ ўную 
					кла́ сава-сасло́ ўнае 
					кла́ сава-сасло́ ўныя (неадуш. ) кла́ сава-сасло́ ўных (адуш. ) 
					 
		
			Т.  
			кла́ сава-сасло́ ўным 
					кла́ сава-сасло́ ўнай кла́ сава-сасло́ ўнаю 
					кла́ сава-сасло́ ўным 
					кла́ сава-сасло́ ўнымі 
					 
		
			М.  
			кла́ сава-сасло́ ўным 
					кла́ сава-сасло́ ўнай 
					кла́ сава-сасло́ ўным 
					кла́ сава-сасло́ ўных 
					 
		 
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012 .
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
самадзяржа́ ўна-сасло́ ўны  
прыметнік, адносны 
	
		
			 
			адз.  
			мн.  
		 
		
			м.  
			ж.  
			н.  
			
			
			
			
			-  
			 
	 
	
		
			Н.  
			самадзяржа́ ўна-сасло́ ўны  
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўная 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнае 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўныя 
					 
		
			Р.  
			самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнага 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнай самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнае 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнага 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўных 
					 
		
			Д.  
			самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнаму 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнай 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнаму 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўным 
					 
		
			В.  
			самадзяржа́ ўна-сасло́ ўны  (неадуш. ) самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнага (адуш. ) 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўную 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнае 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўныя (неадуш. ) самадзяржа́ ўна-сасло́ ўных (адуш. ) 
					 
		
			Т.  
			самадзяржа́ ўна-сасло́ ўным 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнай самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнаю 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўным 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнымі 
					 
		
			М.  
			самадзяржа́ ўна-сасло́ ўным 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўнай 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўным 
					самадзяржа́ ўна-сасло́ ўных 
					 
		 
 
Крыніцы:
	
		piskunou2012 .
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
сосло́ вный 
1.  ист.   сасло́ ўны ;
2.  сасло́ ўны ; (кастовый)  ка́ ставы;
сосло́ вный дух  сасло́ ўны  дух;
сосло́ вные предрассу́ дки  ка́ ставыя (сасло́ ўныя) забабо́ ны.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ständisch 
a  гіст.  сасло́ ўны 
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)