саско́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. саско́к саско́кі
Р. саско́ку саско́каў
Д. саско́ку саско́кам
В. саско́к саско́кі
Т. саско́кам саско́камі
М. саско́ку саско́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

саско́к, -ку м. соско́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саско́к, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. саскочыць; скачок. Саскок з парашутам. □ На перакладзінах у Лісіцкага нічога падобнага не было. А па брусах? Саскок экстракласа. Пінчук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саско́к м спарт Ábsprung m-(e)s, -sprünge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

соско́к спорт. саско́к, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)