саскаўзну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Тое, што і саскаўзнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саскаўзну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. саскаўзну́ся саскаўзнё́мся
2-я ас. саскаўзне́шся саскаўзняце́ся
3-я ас. саскаўзне́цца саскаўзну́цца
Прошлы час
м. саскаўзну́ўся саскаўзну́ліся
ж. саскаўзну́лася
н. саскаўзну́лася
Загадны лад
2-я ас. саскаўзні́ся саскаўзні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час саскаўзну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саскаўзну́цца сов. соскользну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саскаўзну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Тое, што і саскаўзнуць. Была, як заўсёды, небяспека ў такой цемры саскаўзнуцца з каменя і загразнуць амаль што па калені. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саскаўзну́цца, саскаўзну́ць абл. (her)ábgleiten* (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); hinábgleiten* vi (s), hinúntergleiten* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); ábrutschen vi (s) (злазіць, спускацца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)