сартавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. сорт.

2. Які належыць да высокага, каштоўнага або спецыяльнага сорту.

Сартавая пшаніца.

Сартавое насенняводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сартавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сартавы́ сартава́я сартаво́е сартавы́я
Р. сартаво́га сартаво́й
сартаво́е		 сартаво́га сартавы́х
Д. сартаво́му сартаво́й сартаво́му сартавы́м
В. сартавы́ (неадуш.)
сартаво́га (адуш.)		 сартаву́ю сартаво́е сартавы́я (неадуш.)
сартавы́х (адуш.)
Т. сартавы́м сартаво́й
сартаво́ю		 сартавы́м сартавы́мі
М. сартавы́м сартаво́й сартавы́м сартавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сартавы́ сортово́й;

~вы́я пасе́вы — с.-х. сортовы́е посе́вы; ~во́е жале́за тех. сортово́е желе́зо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сартавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да сорту (у 2 знач.), да размеркавання па сартах. Сартавая праполка. Сартавыя якасці насення. // Які прызначаны, служыць для вывядзення новых якасных сартоў. Сартавы ўчастак.

2. Які належыць да высокага, каштоўнага або спецыяльнага сорту. Сартавая пшаніца. Сартавая бульба. Сартавое шкло. Сартавое жалеза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сартавы́ Sórten-;

сартава́я бу́льба с.-г. Sórtenkartoffeln pl;

сартаво́е жале́за спец Profíleisen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сорт, -у, М со́рце, мн. сарты́, -о́ў, м.

1. Тое, што і гатунак.

Першы с. (таксама перан.: пра што-н. вельмі добрае). Мука першага сорту.

2. Разнавіднасць якой-н. культурнай расліны, якая адрозніваецца ад іншых раслін гэтага ж віду якімі-н. каштоўнымі якасцямі.

Высокаўраджайныя сарты пшаніцы.

|| прым. сартавы́, -а́я, -о́е (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сортово́й сартавы́, гатунко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wysokogatunkowy

высокагатункавы, сартавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сорта... (а таксама сарта...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «сорт» (у 1, 2 знач.), «сартавы», напрыклад: сортаабмен, сортаўчастак, сортаабнаўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kwalifikowany

1. кваліфікаваны;

2. с.-г. сартавы, гатунковы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)