саро́мны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
саро́мны |
саро́мная |
саро́мнае |
саро́мныя |
| Р. |
саро́мнага |
саро́мнай
саро́мнае |
саро́мнага |
саро́мных |
| Д. |
саро́мнаму |
саро́мнай |
саро́мнаму |
саро́мным |
| В. |
саро́мны (неадуш.)
саро́мнага (адуш.) |
саро́мную |
саро́мнае |
саро́мныя (неадуш.)
саро́мных (адуш.) |
| Т. |
саро́мным |
саро́мнай
саро́мнаю |
саро́мным |
саро́мнымі |
| М. |
саро́мным |
саро́мнай |
саро́мным |
саро́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саро́мны, ‑ая, ‑ае.
Які выклікае пачуццё сораму; сараматны. Зірнуў [Алесь] са страхам. Гатоў быў кожны момант кінуцца наўцёкі. Потым ужо гарэў, нібы яго злавілі на нечым саромным. Мележ. Цяпер сумненняў не аставалася — каханне ў іх [Лёдзі і Юркі] было бяскрылае, сляпое, саромнае. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
конфу́зный разг. канфу́зны, саро́мны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)