Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сардэ́чнік², -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).
Стрыжань, які з’яўляецца ўнутранай часткай чаго-н., на які навіваецца, надзяваецца што-н.
Жалезны с.
С. электрамагніта.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сардэ́чнік¹, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).
1. Чалавек, які хварэе на сэрца.
2. Урач, спецыяліст па хваробах сэрца; кардыёлаг.
|| ж.сардэ́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сардэ́чнікIм., разг. (о враче или больном) серде́чник
сардэ́чнікII, -ку м., бот. пусты́рник
сардэ́чнікIIIм., тех. серде́чник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сардэ́чнік1, ‑а, м.
Разм.
1. Чалавек, хворы на сэрца.
2. Урач, спецыяліст па хваробах сэрца.
сардэ́чнік2, ‑у, м.
Шматгадовая травяністая меданосная расліна сямейства губакветных, якая ўжываецца ў медыцыне пры сардэчна-сасудзістых і нервовых захворваннях.
сардэ́чнік3, ‑а, м.
Унутраная частка апаратаў, прылад і пад. Жалезны сардэчнік.// Стрыжань, які ўводзіцца куды‑н. для змацавання частак. Сардэчнік троса.// Унутраная частка электрамагніта, індуктара. Сардэчнік генератара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сардэчнік 9/363, 465
- » - звычайны 9/363 (іл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сардэ́чнікм.разм.
1. (чалавек хворы на сэрца) Hérzkranke (sub) m -n, -n;
2. (урач) Spezialíst für Hérzkrankheiten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Сардэ́чнік ’расліна Leonurus cardiaca L.’ (ТСБМ, Кіс.), ’майнік Majanthenum’ (Інстр. 2), ’фіялка духмяная Viola odorata L.’, ’скочкі Sempervivum tectorum L.’, ’кураслеп Anemone nemorosa L.’, ’фіялка палявая Viola arvensis Murr.’, ’чысцяк веснавы Ramunculus Ficaria L.’, ’рагулька палявая Consolida arvensis Opitz’ (Бейл.), ’лекавая расліна’ (Сцяшк.). Ад сардэ́чны, сэрца (гл.), таму што гэтыя расліны ўжываюцца ў народнай медыцыне пры хваробах сэрца (гл., напрыклад, Махэк₂, 572). Аналагічна і ў іншых славянскіх мовах, параўн. рус.серде́чник ’палявая гарчыца Cardamine pratensis L.’, чэш.srdečník ’розныя расліны, якія ужываюцца пры хваробах сэрца’, серб.-харв.ср̏дачица ’род раслін Leonurus’ і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пусты́рникбот.сардэ́чнік, -ку м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)