сардзі́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сардзі́на сардзі́ны
Р. сардзі́ны сардзі́н
Д. сардзі́не сардзі́нам
В. сардзі́ну сардзі́н
Т. сардзі́най
сардзі́наю		 сардзі́намі
М. сардзі́не сардзі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сардзі́на, -ы, мн. -ы, -дзі́н, ж.

1. Невялікая марская прамысловая рыба сямейства селядцовых.

2. толькі мн. Кансервы з гэтай рыбы.

Сардзіны ў алеі.

|| прым. сардзі́нны, -ая, -ае і сардзі́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сардзі́на ж. сарди́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сардзі́на, ‑ы, ж.

1. Невялікая марская прамысловая рыбка сямейства селядцовых. У гэтым гарадку [Федала] ёсць завод рыбных кансерваў. Тут ловяць сардзіны, анчоўсы, макрэль, камбалу. В. Вольскі.

2. толькі мн. (сардзі́ны, ‑дзін). Кансервы з гэтай рыбы. Неўзабаве на стале з’явілася ежа: смажанае сялянскае сала, нямецкія кансервы, сардзіны. Новікаў.

[Іт. sardina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сардзі́на

(іт. sardina)

невялікая марская прамысловая рыба сям. селядцовых са сціснутым целам і баразёнкамі на жабернай крышцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сардзі́на ’невялікая марская прамысловая рыбка сямейства селядцовых’ (ТСБМ). Праз. рус. сарди́н(к)а ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 80) з фр. sardine > італ., лац. sardīna, sarda, літаральна ’сардынская рыба’, ад назвы вострава Сардынія (Фасмер, 3, 562).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сардзіна атлантычная 9/363 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ДАЛЁКАЎСХОДНЯЯ САРДЗІ́НА,

гл. Івасі.

т. 6, с. 18

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

івасі́, нескл., ж.

Невялікая прамысловая рыба сямейства селядцовых; ціхаакіянская сардзіна.

|| прым. івасёвы, -ая, -ае.

Івасёвая пуціна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

івасі́, нескл., ж.

Невялікая прамысловая рыба сямейства селядцовых; ціхаакіянская сардзіна.

[Яп.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)