сарара́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сарара́т
Р. сарара́ту
Д. сарара́ту
В. сарара́т
Т. сарара́там
М. сарара́це

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сарара́т

(ад лац. soror = сястра)

шлюбны звычай у некаторых народаў у перыяд першабытна-абшчыннага ладу, у адпаведнасці з якім мужчына жаніўся з дзвюма або некалькімі роднымі або дваюраднымі сёстрамі; пазней ператварыўся ў звычай браць замуж сястру памёршай жонкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)