сапфі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сапфі́чны |
сапфі́чная |
сапфі́чнае |
сапфі́чныя |
| Р. |
сапфі́чнага |
сапфі́чнай
сапфі́чнае |
сапфі́чнага |
сапфі́чных |
| Д. |
сапфі́чнаму |
сапфі́чнай |
сапфі́чнаму |
сапфі́чным |
| В. |
сапфі́чны (неадуш.)
сапфі́чнага (адуш.) |
сапфі́чную |
сапфі́чнае |
сапфі́чныя (неадуш.)
сапфі́чных (адуш.) |
| Т. |
сапфі́чным |
сапфі́чнай
сапфі́чнаю |
сапфі́чным |
сапфі́чнымі |
| М. |
сапфі́чным |
сапфі́чнай |
сапфі́чным |
сапфі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сапфі́чны лит. сапфи́ческий;
○ ~ная страфа́ — сапфи́ческая строфа́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сапфі́чны, ‑ая, ‑ае.
У выразе: сапфічная страфа гл. страфа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АДЗІНАЦЦАЦІСКЛАДО́ВІК,
вершаваная форма з 11 складоў. У метрычным вершаскладанні вядомы адзінаццаціскладовік алкееў (першыя 2 радкі алкеевай страфы), сапфічны (першыя 3 радкі сапфічнай страфы) і інш. У сілабічным вершаскладанні самы пашыраны памер, якім карысталіся ў санетах і паэмах, напісаных тэрцынамі і актавамі. Меў сталы націск на 10-м складзе і звычайна жаночую клаўзулу.
т. 1, с. 108
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)