сапфі́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сапфі́равы сапфі́равая сапфі́равае сапфі́равыя
Р. сапфі́равага сапфі́равай
сапфі́равае		 сапфі́равага сапфі́равых
Д. сапфі́раваму сапфі́равай сапфі́раваму сапфі́равым
В. сапфі́равы (неадуш.)
сапфі́равага (адуш.)		 сапфі́равую сапфі́равае сапфі́равыя (неадуш.)
сапфі́равых (адуш.)
Т. сапфі́равым сапфі́равай
сапфі́раваю		 сапфі́равым сапфі́равымі
М. сапфі́равым сапфі́равай сапфі́равым сапфі́равых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сапфі́равы сапфи́ровый, сапфи́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапфі́равы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сапфіру. // Зроблены з сапфіру; з сапфірам. Сапфіравыя завушніцы.

2. Колеру сапфіру, сіні. Сапфіравае мора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапфі́р, -у, м.

Каштоўны камень сіняга або блакітнага колеру.

|| прым. сапфі́рны, -ая, -ае і сапфі́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сапфі́рны, см. сапфі́равы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапфі́рны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і сапфіравы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапфи́рный, сапфи́ровый сапфі́равы, сапфі́рны;

сапфи́ровые се́рьги сапфі́равыя завушні́цы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szafirowy

1. сапфіравы;

2. сіні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)