Verbum

анлайнавы слоўнік

сапфі́р, -у, м.

Каштоўны камень сіняга або блакітнага колеру.

|| прым. сапфі́рны, -ая, -ае і сапфі́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сапфі́р

‘мінерал’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сапфі́р

‘ювелірны выраб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сапфі́р, род. (о минерале) сапфі́ру и (о ювелирном изделии) сапфі́ра м. сапфи́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапфі́р, ‑у, м.

Каштоўны камень сіняга або блакітнага колеру, разнавіднасць карунду.

[Грэч. sappheiros з стараж.-яўр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапфір

т. 14, с. 174

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сапфі́р м мін Saphir [zɑ´fi:r] m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кару́нд, -а, М -дзе, м.

Вельмі цвёрды мінерал, разнавіднасцямі якога з’яўляюцца рубін, тапаз, сапфір.

|| прым. кару́ндавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кару́нд, ‑у, М ‑дзе, м.

Вельмі цвёрды мінерал, разнавіднасцямі якога з’яўляюцца рубін, тапаз, сапфір.

[Ням. Korund.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sapphire [ˈsæfaɪə] n. сапфі́р;

the sapphire of the skies сапфі́рны блакі́т нябёсаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)