сапсу́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сапсу́ты сапсу́тая сапсу́тае сапсу́тыя
Р. сапсу́тага сапсу́тай
сапсу́тае		 сапсу́тага сапсу́тых
Д. сапсу́таму сапсу́тай сапсу́таму сапсу́тым
В. сапсу́ты (неадуш.)
сапсу́тага (адуш.)		 сапсу́тую сапсу́тае сапсу́тыя (неадуш.)
сапсу́тых (адуш.)
Т. сапсу́тым сапсу́тай
сапсу́таю		 сапсу́тым сапсу́тымі
М. сапсу́тым сапсу́тай сапсу́тым сапсу́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сапсу́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сапсу́ты сапсу́тая сапсу́тае сапсу́тыя
Р. сапсу́тага сапсу́тай
сапсу́тае		 сапсу́тага сапсу́тых
Д. сапсу́таму сапсу́тай сапсу́таму сапсу́тым
В. сапсу́ты (неадуш.)
сапсу́тага (адуш.)		 сапсу́тую сапсу́тае сапсу́тыя (неадуш.)
сапсу́тых (адуш.)
Т. сапсу́тым сапсу́тай
сапсу́таю		 сапсу́тым сапсу́тымі
М. сапсу́тым сапсу́тай сапсу́тым сапсу́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сапсу́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сапсу́ты сапсу́тая сапсу́тае сапсу́тыя
Р. сапсу́тага сапсу́тай
сапсу́тае		 сапсу́тага сапсу́тых
Д. сапсу́таму сапсу́тай сапсу́таму сапсу́тым
В. сапсу́ты (неадуш.)
сапсу́тага (адуш.)		 сапсу́тую сапсу́тае сапсу́тыя (неадуш.)
сапсу́тых (адуш.)
Т. сапсу́тым сапсу́тай
сапсу́таю		 сапсу́тым сапсу́тымі
М. сапсу́тым сапсу́тай сапсу́тым сапсу́тых

Кароткая форма: сапсу́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сапсу́ты, см. сапсава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапсу́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сапсуць.

2. у знач. прым. Тое, што і сапсаваны (у 2–5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

испо́рченный прич., прил. сапсава́ны, разг. сапсу́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

popsuty

сапсаваны, сапсуты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

по́рченый прил.

1. (испорченный) сапсава́ны; сапсу́ты;

2. обл. суро́чаны; счарава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Разваява́ць (рузвуюва́ць) ’разбурыць, раскідаць, растрэсці, пабіць’ (Юрч.), развоева́ць ’разбіць, раскідаць, растрэсці’, разваява́ны ’сапсуты, парваны’ (Сцяшк.), развоёваный ’разбіты, раскіданы’ (Нас.). Ад раз- і ваява́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

corrupt

[kəˈrʌpt]

1.

adj.

1) сапсу́ты, скарумпава́ны, прада́жны, несумле́нны (чалаве́к)

2) сапсу́ты папра́ўкамі, зьме́намі

3) гнілы́, сапсу́ты

2.

v.

1) псава́ць, разбэ́шчваць

2) падкупля́ць

3) перакру́чваць

4) гніць, псава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)