Партыя сапраўдных вігаў (Ліберыя) 6/353

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сапра́ўдны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сапра́ўдны сапра́ўдная сапра́ўднае сапра́ўдныя
Р. сапра́ўднага сапра́ўднай
сапра́ўднае		 сапра́ўднага сапра́ўдных
Д. сапра́ўднаму сапра́ўднай сапра́ўднаму сапра́ўдным
В. сапра́ўдны (неадуш.)
сапра́ўднага (адуш.)		 сапра́ўдную сапра́ўднае сапра́ўдныя (неадуш.)
сапра́ўдных (адуш.)
Т. сапра́ўдным сапра́ўднай
сапра́ўднаю		 сапра́ўдным сапра́ўднымі
М. сапра́ўдным сапра́ўднай сапра́ўдным сапра́ўдных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыфама́цыя, -і, ж.

Распаўсюджванне ў друку звестак (сапраўдных або ўяўных), якія ганьбяць, няславяць каго-н.

Справа аб дыфамацыі.

|| прым. дыфамацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

газе́ль¹, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Парнакапытная жывёліна падсямейства сапраўдных антылоп з доўгімі нагамі і рагамі лірападобнай формы.

|| прым. газе́лін, -а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазітыві́зм, -у, м.

Кірунак у філасофіі, які сцвярджае адзінай крыніцай сапраўдных ведаў спецыяльныя навукі ці іх сукупнасць і адмаўляе філасофію як асобную галіну ведаў.

|| прым. пазітыві́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэквізі́т, -у, М -зі́це, м. (спец.).

1. Сукупнасць сапраўдных або бутафорскіх прадметаў для тэатральнай пастаноўкі.

2. звычайна мн. -ы, -аў. У афіцыйным дакуменце: звесткі, якія абавязкова ўваходзяць у яго.

|| прым. рэквізі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бутафо́рыя, -і, ж.

1. Прадметы абстаноўкі ў спектаклі, а таксама штучныя прадметы замест сапраўдных на вітрынах магазінаў і інш.

2. перан. Падман, бачнасць, фальш, разлічаныя на знешні эфект.

Усё гэта б.

|| прым. бутафо́рскі, -ая, -ае і бутафо́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недаўлі́к, ‑у, м.

Недастатковы, няпоўны ўлік чаго‑н.; непрыняцце да ўвагі чаго‑н. поўнасцю. Недаўлік сапраўдных умоў працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыфама́цыя, ‑і, ж.

У крыміналістыцы некаторых буржуазных дзяржаў — распаўсюджанне праз друк вестак (сапраўдных або выдуманых), якія ганьбяць, знеслаўляюць каго‑н.

[Ад лац. diffamare — знеслаўляць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыч, ‑а, м.

1. Начная і вячэрняя птушка з бурай афарбоўкай сямейства сапраўдных соў.

2. перан. Разм. Маўклівы, пануры чалавек. Сядзіць сыч сычом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)