Акругленне сапраўднага дадатнага ліку 1/197

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сапра́ўдны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сапра́ўдны сапра́ўдная сапра́ўднае сапра́ўдныя
Р. сапра́ўднага сапра́ўднай
сапра́ўднае		 сапра́ўднага сапра́ўдных
Д. сапра́ўднаму сапра́ўднай сапра́ўднаму сапра́ўдным
В. сапра́ўдны (неадуш.)
сапра́ўднага (адуш.)		 сапра́ўдную сапра́ўднае сапра́ўдныя (неадуш.)
сапра́ўдных (адуш.)
Т. сапра́ўдным сапра́ўднай
сапра́ўднаю		 сапра́ўдным сапра́ўднымі
М. сапра́ўдным сапра́ўднай сапра́ўдным сапра́ўдных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыблі́зны, -ая, -ае.

Не зусім дакладны, больш-менш блізкі да сапраўднага.

Прыблізныя звесткі.

Падлічыць прыблізна (прысл.).

|| наз. прыблі́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязда́ра, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -а́р (разм.).

Бездар, пазбаўлены здольнасцей да чаго-н.; няўмека.

Пра сапраўднага майстра ніхто не скажа — н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шту́чны¹, -ая, -ае.

1. Ненатуральны, зроблены накшталт сапраўднага.

Штучнае валакно.

Ш. адбор.

Штучнае дыханне (сістэма прыёмаў, якія аднаўляюць дыханне хворага, пацярпелага).

2. Роблены, прытворны, няшчыры.

Штучная ветлівасць.

|| наз. шту́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

réinseiden

a чысташаўко́вы, з сапра́ўднага шо́ўку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неаб’екты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не адлюстроўвае сапраўднага становішча спраў; прадузяты. Неаб’ектыўны падыход. Неаб’ектыўны вывад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сырэ́ць, ‑эе; незак.

Станавіцца сырым (у 1 знач.). Але ад імжы гэтай вопратка сырве горш, чым ад сапраўднага дажджу. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарасці́, -сту́, -сце́ш, -сце́; -сцём, -сцяце́, -сту́ць; -ро́с, -расла́, -сло́; зак.

1. Вырасці да якой-н. мяжы, дасягнуць якой-н. вышыні.

Дрэва дарасло да страхі.

2. перан. (звычайна з адмоўем). Развіцца ў дастатковай ступені, дасягнуць якога-н. узроўню развіцця.

Да сапраўднага вучонага ён не дарос.

|| незак. дараста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыплама́тнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Дзейнічаць, гаварыць асцярожна, не раскрываючы сапраўднага намеру. Як толькі Загурскі пачаў гаварыць, я зразумеў, што дыпламатнічаць ён не ўмее. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)