сапра́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сапра́навы сапра́навая сапра́навае сапра́навыя
Р. сапра́навага сапра́навай
сапра́навае		 сапра́навага сапра́навых
Д. сапра́наваму сапра́навай сапра́наваму сапра́навым
В. сапра́навы (неадуш.)
сапра́навага (адуш.)		 сапра́навую сапра́навае сапра́навыя (неадуш.)
сапра́навых (адуш.)
Т. сапра́навым сапра́навай
сапра́наваю		 сапра́навым сапра́навымі
М. сапра́навым сапра́навай сапра́навым сапра́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сапра́навы сопра́новый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапра́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сапрана; прызначаны для сапрана. Сапранавая партыя. □ Рогат у Васільева быў топкі, фальцэтны, з высокімі, амаль сапранавымі пералівамі. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапра́на, нескл.

1. н. Найбольш высокі пеўчы голас.

Каларатурнае с.

2. ж. Самая высокая партыя ў хоры.

|| прым. сапра́навы, -ая, -ае.

Сапранавая арыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́цца-сапра́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́цца-сапра́навы ме́цца-сапра́навая ме́цца-сапра́навае ме́цца-сапра́навыя
Р. ме́цца-сапра́навага ме́цца-сапра́навай
ме́цца-сапра́навае		 ме́цца-сапра́навага ме́цца-сапра́навых
Д. ме́цца-сапра́наваму ме́цца-сапра́навай ме́цца-сапра́наваму ме́цца-сапра́навым
В. ме́цца-сапра́навы (неадуш.)
ме́цца-сапра́навага (адуш.)		 ме́цца-сапра́навую ме́цца-сапра́навае ме́цца-сапра́навыя (неадуш.)
ме́цца-сапра́навых (адуш.)
Т. ме́цца-сапра́навым ме́цца-сапра́навай
ме́цца-сапра́наваю		 ме́цца-сапра́навым ме́цца-сапра́навымі
М. ме́цца-сапра́навым ме́цца-сапра́навай ме́цца-сапра́навым ме́цца-сапра́навых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сопра́новый сапра́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

treble

[ˈtrebəl]

1.

adj.

1) патро́ены, утрая́ бо́льшы

His salary is treble mine — Яго́ны заро́бак утрая́ бо́льшы за мой

2) Mus. сапра́навы

3) высо́кі (тон)

2.

v.

патро́йваць (-ца), павялі́чваць (-ца) утрая́

3.

n.

1) Mus. сапра́на, indecl.

2) высо́кі тон, гук

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)