сапля́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сапля́чка сапля́чкі
Р. сапля́чкі сапля́чак
Д. сапля́чцы сапля́чкам
В. сапля́чку сапля́чак
Т. сапля́чкай
сапля́чкаю		 сапля́чкамі
М. сапля́чцы сапля́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сапля́чка ж., разг. сопля́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапля́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жан. да сапляк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Тое, што і соплі.

2. Дзіця, малы; нявопытны чалавек, які мала ведае жыццё; малакасос (разм., пагард.).

|| ж. сапля́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (да 2 знач.).

|| прым. сапля́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сопля́чка сапля́чка, -кі ж., смарка́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

smarkata

ж. смаркачка, саплячка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)