сапані́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сапані́т
Р. сапані́ту
Д. сапані́ту
В. сапані́т
Т. сапані́там
М. сапані́це

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сапані́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Мінерал, так званы мыльны камень.

[Ад лац. sapo, saponis — мыла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапаніт

т. 14, с. 165

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)