Сант’я́га

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз.
Н. Сант’я́га
Р. Сант’я́га
Д. Сант’я́га
В. Сант’я́га
Т. Сант’я́га
М. Сант’я́га

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сант’я́га

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Сант’я́га
Р. Сант’я́га
Д. Сант’я́га
В. Сант’я́га
Т. Сант’я́га
М. Сант’я́га

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сант’яга (г.) 9/357

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сант’яга,

сталіца Чылі.

т. 14, с. 162

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сант’яга,

горад у Дамініканскай Рэспубліцы.

т. 14, с. 163

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сант’я́га і

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Сант’яга-дэ-Куба

т. 14, с. 163

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рамон-і-Кахаль Сант’яга

т. 13, с. 302

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Сантья́го г. Сант’я́га нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Santiago

[,sæntiˈɑ:goʊ]

г. Сант’я́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)