са́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. са́нны са́нная са́ннае са́нныя
Р. са́ннага са́ннай
са́ннае		 са́ннага са́нных
Д. са́ннаму са́ннай са́ннаму са́нным
В. са́нны (неадуш.)
са́ннага (адуш.)		 са́нную са́ннае са́нныя (неадуш.)
са́нных (адуш.)
Т. са́нным са́ннай
са́ннаю		 са́нным са́ннымі
М. са́нным са́ннай са́нным са́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

са́нны гл. сані.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

са́нны са́нный;

са́нныя палазы́ — са́нные поло́зья;

са́нная даро́га — са́нный путь;

с. прабе́г — са́нный пробе́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да саней. З-пад санных палазоў ішоў скрыпучы енк. Чорны. Відаць, недалёка вёска, бо там-сям санны след быў зацярушаны сенам, а сена тут здалёк не возяць. Бураўкін.

2. Звязаны з яздой, перавозкамі на санях; які адбываецца на санях. Цяпер у цішыні музея гармата сніць Кавлова санны рэйд. Вялюгін. // Прыгодны для язды на санях. Тыдзень ужо, як лягла санная дарога. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́нны Schlítten-;

са́нны шлях Schlíttenbahn f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

са́ні, -е́й.

Зімовая павозка на двух палазах.

Паехаць у санях па дровы.

|| прым. са́нны, -ая, -ае.

С. след.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

санны спорт

т. 14, с. 158

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

са́нный са́нны;

са́нный путь са́нная даро́га;

са́нные поло́зья са́нныя палазы́;

са́нный пробе́г са́нны прабе́г.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schlíttenkufen

f -, -n (са́нны) по́лаз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

по́езд, -а, М -дзе, мн. паязды́, паяздо́ў, м.

1. Тое, што і цягнік.

Прыгарадны п.

Таварны п.

2. Шэраг павозак, якія едуць адна за адной.

Санны п.

Вясельны п. (у народным вясельным абрадзе).

|| прым. паязны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)