санкт-пецярбу́ргскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. санкт-пецярбу́ргскі санкт-пецярбу́ргская санкт-пецярбу́ргскае санкт-пецярбу́ргскія
Р. санкт-пецярбу́ргскага санкт-пецярбу́ргскай
санкт-пецярбу́ргскае
санкт-пецярбу́ргскага санкт-пецярбу́ргскіх
Д. санкт-пецярбу́ргскаму санкт-пецярбу́ргскай санкт-пецярбу́ргскаму санкт-пецярбу́ргскім
В. санкт-пецярбу́ргскі (неадуш.)
санкт-пецярбу́ргскага (адуш.)
санкт-пецярбу́ргскую санкт-пецярбу́ргскае санкт-пецярбу́ргскія (неадуш.)
санкт-пецярбу́ргскіх (адуш.)
Т. санкт-пецярбу́ргскім санкт-пецярбу́ргскай
санкт-пецярбу́ргскаю
санкт-пецярбу́ргскім санкт-пецярбу́ргскімі
М. санкт-пецярбу́ргскім санкт-пецярбу́ргскай санкт-пецярбу́ргскім санкт-пецярбу́ргскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Санкт-Пецярбу́рг

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Санкт-Пецярбу́рг
Р. Санкт-Пецярбу́рга
Д. Санкт-Пецярбу́ргу
В. Санкт-Пецярбу́рг
Т. Санкт-Пецярбу́ргам
М. Санкт-Пецярбу́ргу

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

санкт-пецярбу́ргскі санкт-петербу́ргский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санкт-петербу́ргский санкт-пецярбу́ргскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Санкт-Петербу́рг г. Санкт-Пецярбу́рг, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Санкт-Морыц

т. 14, с. 151

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Санкт-Пецярбург

т. 14, с. 151

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Санкт-Пёльтэн

т. 14, с. 155

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Санкта́лен м Sankt Gllen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Санкт-Пецярбу́рг м Sankt Ptersburg n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)