санаці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж. (спец.).

Невялікая саната.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

санаці́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. санаці́на санаці́ны
Р. санаці́ны санаці́н
Д. санаці́не санаці́нам
В. санаці́ну санаці́ны
Т. санаці́най
санаці́наю		 санаці́намі
М. санаці́не санаці́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

санаці́на ж., муз. сонати́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санаці́на, ‑ы, ж.

Невялікая, нескладаная па распрацоўцы саната. Санаціна Моцарта.

[Іт. sonatina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санаціна

т. 14, с. 145

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

санаці́на

(іт. sonatina)

невялікая, лёгкая для выканання саната.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сонати́на муз. санаці́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sonatina

ж. санаціна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)