самяня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. самяня́ самяня́ты
Р. самяня́ці самяня́т
Д. самяня́ці самяня́там
В. самяня́ самяня́т
Т. самянё́м самяня́тамі
М. самяня́ці самяня́тах

Іншыя варыянты: самянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самянё ср., см. самяня́

самяня́ и самянё, -ня́ці ср., разг. сомёнок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самяня́ і самянё, ‑няці; мн. няты, ‑нят; н.

Разм. Маленькі, малады сом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. самянё́ самяня́ты
Р. самяня́ці самяня́т
Д. самяня́ці самяня́там
В. самянё́ самяня́т
Т. самянё́м самяня́тамі
М. самяня́ці самяня́тах

Іншыя варыянты: самяня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)