самацве́тны, -ая, -ае.

Пра каштоўныя мінералы, вырабныя камяні з бляскам, з прыгожай прыроднай афарбоўкай.

С. каменьчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самацве́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самацве́тны самацве́тная самацве́тнае самацве́тныя
Р. самацве́тнага самацве́тнай
самацве́тнае		 самацве́тнага самацве́тных
Д. самацве́тнаму самацве́тнай самацве́тнаму самацве́тным
В. самацве́тны (неадуш.)
самацве́тнага (адуш.)		 самацве́тную самацве́тнае самацве́тныя (неадуш.)
самацве́тных (адуш.)
Т. самацве́тным самацве́тнай
самацве́тнаю		 самацве́тным самацве́тнымі
М. самацве́тным самацве́тнай самацве́тным самацве́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самацве́тны самоцве́тный;

с. ізумру́д — самоцве́тный изумру́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самацве́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае прыродную афарбоўку, празрыстасць і бляск (пра каштоўныя камяні). У гальштук была ўткнута шпілька з самацветным каменьчыкам. Машара. // Які па прыгажосці нагадвае самацвет. Самацветныя расінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самоцве́тный самацве́тны;

самоцве́тный изумру́д самацве́тны ізумру́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самацве́т, -у, М -цве́це, мн. -ы, -аў, м.

Самацветны каштоўны камень з чыстым тонам афарбоўкі ці празрысты з яркім бляскам.

Уральскія самацветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)