самахо́д, -а і -у, М -дзе, м.

1. -у. Механічная падача разца або дэталі ў металарэзных станках (спец.).

Станок уключаны на с.

2. -а, мн. -ы, -аў. Назва некаторых машын і транспартных сродкаў са сваёй цягай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самахо́д

‘механічная падача разца або дэталі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. самахо́д
Р. самахо́ду
Д. самахо́ду
В. самахо́д
Т. самахо́дам
М. самахо́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самахо́д

‘машына’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самахо́д самахо́ды
Р. самахо́да самахо́даў
Д. самахо́ду самахо́дам
В. самахо́д самахо́ды
Т. самахо́дам самахо́дамі
М. самахо́дзе самахо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самахо́д м.

1. род. самахо́да (машина) самохо́д;

2. род. самахо́ду тех. самохо́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самахо́д, ‑а і ‑у, М ‑дзе, м.

1. ‑у. Спец. Механічная падача разца або дэталі ў металарэзных станках.

2. ‑а. Назва некаторых машын і транспартных сродкаў са сваёй цягай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самахо́д м.

1. тэх. (на станку) Sélbststeuerung f -;

2. (самаходная машына) sélbstfahrende Maschíne;

3. разм. Áuto n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

самохо́д техн. самахо́д, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skid

[skɪd]

1.

v.

1) зано́сіць убо́к; ко́ўзацца

The car skidded on the slippery road — Самахо́д зане́сла на ко́ўзкай даро́зе

2) буксава́ць

2.

n.

1) буксава́ньне n., зано́с -у m.

2) падкалёсная кало́дка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wheel

[hwi:l]

1.

n.

1) ко́ла n.

2) руль -я́ m., абара́нак -ка m.; круг -а m.

a ship’s wheel — стырно́ n., руляво́е ко́ла, штурва́л -а m.

a potter’s wheel — ганча́рны круг

3) Figur. машы́на f., мэхані́зм -у m.

the wheels of state — дзяржа́ўная машы́на

4) informal самахо́д -а m.; ро́вар, веласіпэ́д -а m.

2.

v.

1) круці́цца, вярце́цца

2) ве́зьці на ко́лах

3) informal калясі́ць

•

- at the wheel

- wheels

- wheels within wheels

- big wheel

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)