самаскі́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаскі́д самаскі́ды
Р. самаскі́да самаскі́даў
Д. самаскі́ду самаскі́дам
В. самаскі́д самаскі́ды
Т. самаскі́дам самаскі́дамі
М. самаскі́дзе самаскі́дах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самаскі́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Тое, што і самазвал. Бетонамяшалкі праз роўныя прамежкі часу выкідалі гатовы замес у жалезныя кузавы самаскідаў. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самосва́л техн.

1. (выгрузка целиком) самазва́л, -лу м., мн. нет, самаскі́д, -ду м., мн. нет;

2. (вид разгрузочной машины) самазва́л, -ла м., самаскі́д, -да м.;

грузови́к-самосва́л грузаві́к-самазва́л (грузаві́к-самаскі́д);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)