Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
самаса́д, -у, М -дзе, м. (разм.).
Тытунь уласнага пасеву і дамашняй апрацоўкі.
Курыць с.
|| прым.самаса́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
самаса́д, -ду м. самоса́д;
куры́ць с. — кури́ть самоса́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самаса́д, ‑у, М ‑дзе, м.
Тытунь свайго пасеву і хатняй апрацоўкі. — Мой тытунь рэдка хто вытрымлівае, — сказаў.. [Хама], пілі я закашляўся, пацягнуўшы самасаду.Сергіевіч.— Давай перакурым, — прапанаваў Клім. — Сёлета ў мяне самасад на славу ўдаўся.Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самаса́дмразм sélbstgebauter Tábak
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
самоса́дсамаса́д, -ду м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
П. быка на індыка (прымаўка пра абмен дрэннага на яшчэ горшае).
2. Аддаць перавагу каму-, чаму-н.
Не прамяняю самасад ні на якія цыгарэты.
|| незак.праме́ньваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папу́ша, ‑ы, ж.
Скрутак тытунёвага лісця. Дзед ссякаў .. [тытунь] сякераю, цягаў на гару, развешваў яго там, каб пасля, як падсохне, абарваць лісты, звязаць іх у ёмкія папушы, папярэдне пераклаўшы кожны ліст нейкай духмянай травою.Сачанка.[Міхал:] Я куру толькі самасад. Прывык. А сёння папуша слабая пад рукі папалася.Пташнікаў.
[Рум. păpusă.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смярдзю́чы, ‑ая, ‑ае.
Які вылучае смурод; смуродны. Іван сеў побач з Гэляю, Звесіўшы кудлатую галаву, прагна курыў смярдзючы самасад.Грахоўскі.Хворы Нор тры тыдні ляжаў паміж гарачымі катламі, на кучы смярдзючай прамасленай паклі.Шамякін.// Які насычаны смуродам, прапах ім. А вось жа брала яна мяне за душу. І мяне, і ўсіх, хто слухаў у смярдзючым бараку светлую музыку.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.
Зрабіць абмен, абмяняць. — І яшчэ адно, Андрэй Ігнатавіч, — шэптам загаварыў барадач, — трэба збыць тавар, прамяняць на чырвонцы, з імі спакайней...Якімовіч.//накаго-што. Адмовіўшыся ад каго‑, чаго‑н., аддаць перавагу другому. Ну і кожны з хлопцаў бадай што роднага бацьку прамяняў бы на .. [Піліпа].Кулакоўскі.— Самасад ні на якія папяросы не прамяняю, — заявіў .. [Васіль], згортваючы цыгарку.Сіняўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)