самапі́сны, -ая, -ае.

Які аўтаматычна робіць запіс якіх-н. паказчыкаў.

С. механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самапі́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самапі́сны самапі́сная самапі́снае самапі́сныя
Р. самапі́снага самапі́снай
самапі́снае		 самапі́снага самапі́сных
Д. самапі́снаму самапі́снай самапі́снаму самапі́сным
В. самапі́сны (неадуш.)
самапі́снага (адуш.)		 самапі́сную самапі́снае самапі́сныя (неадуш.)
самапі́сных (адуш.)
Т. самапі́сным самапі́снай
самапі́снаю		 самапі́сным самапі́снымі
М. самапі́сным самапі́снай самапі́сным самапі́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самапі́сны самопи́шущий;

~ная прыла́да — самопи́шущий прибо́р;

~нае пяро́ — самопи́шущее перо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самапі́сны, ‑ая, ‑ае.

Які аўтаматычна робіць запіс якіх‑н. паказчыкаў. Самапісны механізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лічы́льна-самапі́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лічы́льна-самапі́сны лічы́льна-самапі́сная лічы́льна-самапі́снае лічы́льна-самапі́сныя
Р. лічы́льна-самапі́снага лічы́льна-самапі́снай
лічы́льна-самапі́снае		 лічы́льна-самапі́снага лічы́льна-самапі́сных
Д. лічы́льна-самапі́снаму лічы́льна-самапі́снай лічы́льна-самапі́снаму лічы́льна-самапі́сным
В. лічы́льна-самапі́сны (неадуш.)
лічы́льна-самапі́снага (адуш.)		 лічы́льна-самапі́сную лічы́льна-самапі́снае лічы́льна-самапі́сныя (неадуш.)
лічы́льна-самапі́сных (адуш.)
Т. лічы́льна-самапі́сным лічы́льна-самапі́снай
лічы́льна-самапі́снаю		 лічы́льна-самапі́сным лічы́льна-самапі́снымі
М. лічы́льна-самапі́сным лічы́льна-самапі́снай лічы́льна-самапі́сным лічы́льна-самапі́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набо́рна-самапі́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набо́рна-самапі́сны набо́рна-самапі́сная набо́рна-самапі́снае набо́рна-самапі́сныя
Р. набо́рна-самапі́снага набо́рна-самапі́снай
набо́рна-самапі́снае		 набо́рна-самапі́снага набо́рна-самапі́сных
Д. набо́рна-самапі́снаму набо́рна-самапі́снай набо́рна-самапі́снаму набо́рна-самапі́сным
В. набо́рна-самапі́сны (неадуш.)
набо́рна-самапі́снага (адуш.)		 набо́рна-самапі́сную набо́рна-самапі́снае набо́рна-самапі́сныя (неадуш.)
набо́рна-самапі́сных (адуш.)
Т. набо́рна-самапі́сным набо́рна-самапі́снай
набо́рна-самапі́снаю		 набо́рна-самапі́сным набо́рна-самапі́снымі
М. набо́рна-самапі́сным набо́рна-самапі́снай набо́рна-самапі́сным набо́рна-самапі́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самапі́шучы, см. самапі́сны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самапі́шучы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і самапісны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самопи́шущий прил. самапі́сны, самапі́шучы;

самопи́шущий прибо́р самапі́сны (самапі́шучы) прыбо́р;

самопи́шущее перо́ самапі́снае (самапі́шучае) пяро́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гігро́граф, ‑а, м.

Самапісны прыбор для бесперапыннай рэгістрацыі змен адноснай вільготнасці паветра.

[Ад грэч. hygrós — вільготны і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)