самазва́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
самазва́льны |
самазва́льная |
самазва́льнае |
самазва́льныя |
| Р. |
самазва́льнага |
самазва́льнай
самазва́льнае |
самазва́льнага |
самазва́льных |
| Д. |
самазва́льнаму |
самазва́льнай |
самазва́льнаму |
самазва́льным |
| В. |
самазва́льны (неадуш.)
самазва́льнага (адуш.) |
самазва́льную |
самазва́льнае |
самазва́льныя (неадуш.)
самазва́льных (адуш.) |
| Т. |
самазва́льным |
самазва́льнай
самазва́льнаю |
самазва́льным |
самазва́льнымі |
| М. |
самазва́льным |
самазва́льнай |
самазва́льным |
самазва́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
самазва́льны самосва́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самазва́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да самазвала, належыць яму. Самазвальны механізм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самазва́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Грузавы аўтамабіль з кузавам, які механічна перакульваецца.
2. Транспартны сродак, які можа самаразгружацца, механічна звальваць груз.
Вагон-с.
|| прым. самазва́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
самосва́льный самазва́льны, самаскі́дны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)