са́мае (род. са́мага, дат. са́маму, вин. са́мае, твор., предл. са́мым) мест. опред., ср., в разн. знач. са́мое; см. са́мы;

◊ с.-с. — са́мое-са́мое

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́мы

займеннік, азначальны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. са́мы са́мая са́мае са́мыя
Р. са́мага са́май
са́мае		 са́мага са́мых
Д. са́маму са́май са́маму са́мым
В. са́мага (адуш.)
са́мы (неадуш.)		 са́мую са́мае са́мых
са́мыя
Т. са́мым са́май
са́маю		 са́мым са́мымі
М. са́мым са́май са́мым са́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фла́гман, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Камандуючы флотам або буйным злучэннем ваенных караблёў.

2. Вядучы ваенны карабель (марскі або паветраны), на якім знаходзіцца камандуючы эскадрай.

3. перан. Пра што-н. самае буйное, самае галоўнае сярод падобнага.

Ф. культуры.

|| прым. фла́гманскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднайме́нны, -ая, -ае.

Які мае тое самае імя, такую самую назву.

Аднайменныя гарады.

|| наз. аднайме́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

генералі́сімус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Самае высокае воінскае званне ў некаторых краінах, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

Г.

Сувораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ditto [ˈdɪtəʊ] n., adv. то́е са́мае; такса́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ле́пшы, -ая, -ае.

Выш. і найвыш. ст. да прыметніка добры. Лепшыя людзі вытворчасці.

Самае лепшае насенне.

◊

У лепшым выпадку (разм.) — пры самых спрыяльных абставінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́тнасць, -і, ж.

Унутраны змест прадмета, аснова, самае галоўнае, істотнае ў чым-н.

С. справы.

Дакапацца да сутнасці.

Па сутнасці (пабочн.: на самай справе, у сапраўднасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

найго́ршы, ‑ая, ‑ае.

1. Самы горшы, самы кепскі. Найгоршы дзень.

2. у знач. наз. найго́ршае, ‑ага, н. Самае горшае, самае кепскае. Яго напаткала самае найгоршае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́льфа, -ы, ж.

Назва першай літары грэчаскага алфавіта.

◊

Ад альфы да амегі (кніжн.) — ад пачатку да канца.

Альфа і амега чаго (кніжн.) — аснова, сутнасць, самае галоўнае ў чым-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)