самаду́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаду́р самаду́ры
Р. самаду́ра самаду́раў
Д. самаду́ру самаду́рам
В. самаду́ра самаду́раў
Т. самаду́рам самаду́рамі
М. самаду́ру самаду́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

самаду́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які дзейнічае па асабістым капрызе, не лічачыся з іншымі людзьмі.

|| ж. самаду́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. самаду́рскі, -ая, -ае.

Самадурскія звычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самаду́р м. самоду́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самаду́р, ‑а, м.

Той, хто дзейнічае па асабістаму капрызу, не лічачыся з іншымі людзьмі. [Максім:] — Але калі стары самадур здзекуецца з цябе, з тваіх перакананняў, тэрарызуе цябе, дык чаго ж ты [Андрэй] сам варты? Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаду́р м Stárrkopf m -(e)s, -köpfe, Díckkopf m; Díckschädel m -s, - (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

самоду́р самаду́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пампаду́р, ‑а, м.

Уст. Адміністратар-самадур.

[Па імені фаварыткі французскага караля Людовіка XV маркізы Пампадур.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаду́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Весці сябе як самадур, быць самадурам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сатра́п, -а, мн. -ы, -аў м.

1. Намеснік правіцеля ў старажытнай Персіі і Індыі, які меў неабмежаваную ўладу.

2. перан. Самадур, дэспат, жорсткі начальнік, тыран.

|| прым. сатра́пскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самаду́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да самадур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)