самава́ршчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самава́ршчык самава́ршчыкі
Р. самава́ршчыка самава́ршчыкаў
Д. самава́ршчыку самава́ршчыкам
В. самава́ршчыка самава́ршчыкаў
Т. самава́ршчыкам самава́ршчыкамі
М. самава́ршчыку самава́ршчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самава́ршчык м., спец. самова́рщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самова́рщик спец. самава́ршчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)