самабы́тны, -ая, -ае.

Арыгінальны, не падобны на іншых, своеасаблівы, самастойны ў сваім развіцці.

С. талент.

Самабытная літаратура.

|| наз. самабы́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самабы́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самабы́тны самабы́тная самабы́тнае самабы́тныя
Р. самабы́тнага самабы́тнай
самабы́тнае		 самабы́тнага самабы́тных
Д. самабы́тнаму самабы́тнай самабы́тнаму самабы́тным
В. самабы́тны (неадуш.)
самабы́тнага (адуш.)		 самабы́тную самабы́тнае самабы́тныя (неадуш.)
самабы́тных (адуш.)
Т. самабы́тным самабы́тнай
самабы́тнаю		 самабы́тным самабы́тнымі
М. самабы́тным самабы́тнай самабы́тным самабы́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самабы́тны самобы́тный;

~ная культу́ра — самобы́тная культу́ра;

с. та́лент — самобы́тный тала́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самабы́тны, ‑ая, ‑ае.

Арыгінальны, не падобны на іншых; своеасаблівы. Самабытны талент. Самабытная манера выканання народных танцаў. □ На аснове традыцый купалаўскай і коласаўскай байкі вырасла пазней непаўторная, глыбока самабытная баечная творчасць Кандрата Крапівы. Казека. Мар’ян Плезія цэніць Гусоўскага вышэй: ён называе аўтара песні самабытным мастаком эпічнага складу, хваліць яго за адвагу выяўляць уласныя, пачуцці, арыентавацца на рэчаіснасць, а не на кніжныя ўзоры і аўтарытэты. У. Калеснік. А колькі самабытнага хараства ў гэтых адзінокіх разложыстых дубах, раскіданых па краях лесу, і гэтых пышна-купчастых хвоях у полі! Колас. Народная ліра Янкі Купалы ўвабрала ў сябе ўсё найбольш яркае і самабытнае, што стагоддзямі выкрышталізоўвалася ў казках і песнях народных. Юрэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самабы́тны éigenartig, originéll; úrwüchsig (натуральны, прыроджаны);

самабы́тны та́лент úrwüchsiges Talént;

самабы́тная культу́ра die éigenartige Kultúr

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

самабытны, своеасаблівы, арыгінальны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

самобы́тный самабы́тны;

самобы́тная культу́ра самабы́тная культу́ра;

самобы́тный тала́нт самабы́тны та́лент.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самабы́тнасць ж. самобы́тность; см. самабы́тны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

samoistny

самабытны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

éigenartig

a своеасаблі́вы, асаблі́вы, самабы́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)