самабо́р, -а, м.

У выразе: абрус-самабор — казачны чарадзейны абрус, на якім сама па сабе з’яўляецца жаданая ежа.

|| прым. самабо́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самабо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самабо́р самабо́ры
Р. самабо́ра самабо́раў
Д. самабо́ру самабо́рам
В. самабо́р самабо́ры
Т. самабо́рам самабо́рамі
М. самабо́ры самабо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

самабо́р: абру́с-с., насто́льнік-с. фольк. ска́терть-самобра́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абру́с-самабо́р м фалькл Tischleindéckdich n -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

самабра́нка, см. самабо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самабра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тое, што і самабор.

|| прым. самабра́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самобра́нка фольк. / ска́терть-самобра́нка абру́с-самабо́р, насто́льніца-самабра́нка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Tischleindéckdich

n -(e)s абру́с-самабо́р; насто́льніца-самабра́нка (у казках)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)