салі́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. салі́льшчык салі́льшчыкі
Р. салі́льшчыка салі́льшчыкаў
Д. салі́льшчыку салі́льшчыкам
В. салі́льшчыка салі́льшчыкаў
Т. салі́льшчыкам салі́льшчыкамі
М. салі́льшчыку салі́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

салі́льшчык м. соли́льщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

салі́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца саленнем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салі́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да салільшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

соли́льщик спец. салі́льшчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)