саляме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. саляме́р саляме́ры
Р. саляме́ра саляме́раў
Д. саляме́ру саляме́рам
В. саляме́р саляме́ры
Т. саляме́рам саляме́рамі
М. саляме́ры саляме́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саляме́р м., спец. солеме́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Салямер 3/196

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

саляме́р, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння колькасці солі, якая ўтрымліваецца ў вадзе ў раствораным выглядзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солеме́р спец. саляме́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)