сале́нне, -я, н.

1. гл. саліць.

2. мн. -і, -яў. Пасоленыя ў запас харчовыя прадукты.

Назапасіць на зіму розных саленняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сале́нне

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сале́нне
Р. сале́ння
Д. сале́нню
В. сале́нне
Т. сале́ннем
М. сале́нні

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сале́нне

‘прадукт’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сале́нне сале́нні
Р. сале́ння сале́нняў
Д. сале́нню сале́нням
В. сале́нне сале́нні
Т. сале́ннем сале́ннямі
М. сале́нні сале́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сале́нне ср.

1. (действие) соле́ние, со́лка ж.;

с. агурко́ў — соле́ние (со́лка) огурцо́в;

2. (обычно мн.) соле́нье;

ро́зныя ~нні і варэ́нні — ра́зные соле́нья и варе́нья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сале́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. саліць (у 1, 2 знач.).

2. Пасоленыя ў запас харчовыя прадукты. Вылі там розныя саленні і варэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салі́ць, салю́, со́ліш, со́ліць; со́лены; незак.

1. што. Сыпаць соль у што-н. для смаку.

С. бульбу.

2. што. Нарыхтоўваць у запас у салёным растворы.

С. агуркі.

С. сала.

3. перан. Рабіць каму-н. непрыемнасці, дапякаць.

С. кпінамі.

|| зак. пасалі́ць, -салю́, -со́ліш, -со́ліць; -со́лены і засалі́ць, -салю́, -со́ліш, -со́ліць; -со́лены (да 1 і 2 знач.).

|| наз. сале́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

соле́ние (действие) сале́нне, -ння ср.;

соле́ние грибо́в сале́нне грыбо́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посо́лка ж. сале́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасалі́ць, ‑салю, ‑соліш, ‑соліць; заг. дасалі; зак., што.

Скончыць саленне чаго‑н., засаліць усё да канца. Дасаліць грыбы. // Пасаліць дадаткова. Дасаліць суп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

solenie

н. саленне, засолка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)