салама́ндра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Хвастатая земнаводная жывёла, падобная да яшчаркі.

Гіганцкая чорная с.

|| прым. салама́ндравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

салама́ндра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. салама́ндра салама́ндры
Р. салама́ндры салама́ндраў
Д. салама́ндры салама́ндрам
В. салама́ндру салама́ндраў
Т. салама́ндрай
салама́ндраю		 салама́ндрамі
М. салама́ндры салама́ндрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

салама́ндра ж., зоол., миф. салама́ндра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

салама́ндра зоол., миф. салама́ндра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

салама́ндра, ‑ы, ж.

1. Буйная хвастатая земнаводная жывёліна сямейства саламандравых. Гіганцкая саламандра. Плямістая саламандра.

2. У сярэдневяковых павер’ях і магіі — дух агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салама́ндра ж заал Salamánder m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

salamander [ˈsæləmændə] n.

1. zool. салама́ндра

2. myth. салама́ндра

3. ама́тар со́нца і гарачыні́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

salamandra

ж. заал. саламандра (Salamandra)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Salamánder

m -s, -s заал. салама́ндра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

джэрыме́ндэрынг

[англ. gerrymandering, ад E. Gerry = прозвішча амер. губернатара + (sala)mander = саламандра]

метад утварэння выбарчых акруг, калі ў акругі ўваходзіць розная колькасць выбаршчыкаў, чым парушаецца прынцып роўнага прадстаўніцтва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)